Wat was het inspirerend en leuk, de Kinderkunstweek. Zoveel mooie reacties.
En toen was het ineens afgelopen. Gelijk met de laatste kalenderdag ijsbeerden de ijsberen 's nachts -en overdag!- over mijn rug, buik, armen en benen... Een rillebilkikkerdril-spoor nalatend. De koortsvogeltjes floten vals en ongelijk.
Ik zei: "Weg allemaal!"
Maar de ijsberen, koortsvogels, schapeblaffers, bijtsnothonden en opvliegers gaan maar zo niet weg, hoor!
Maar nu voel ik me iets beter.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten